爱莲说(拼音打印版)

àiliánshuō⑪《爱莲说》Zuòzhězhōudūnyí作者：周敦颐shuǐlùcǎomùzhīhuākěàizhěshènfānjìntáoyuānmíngdúàijú水陆草木之花,可爱者甚蕃。晋陶渊明独爱菊。zìlǐtǎngláishìrénshèngàimǔdānyúdúàiliánzhīchūyūní自李唐来，世人盛爱牡丹。予独爱莲之出淤泥érbùrǎnzhuóqīngliánérbùyāozhōngtōngwàizhíbúmànbùzhī而不染，濯清涟而不妖，中通外直，不蔓不枝，xiāngyuǎnyìqīngtíngtíngjìngzhíkěyuǎnguānérbùkěxièwányān香远益清，亭亭净植，可远观而不可亵玩焉。yúwèijúhuāzhīyǐnyìzhěyěmǔdānhuāzhīfùguìzhěyě予谓菊，花之隐逸者也；牡丹，花之富贵者也；liánhuāzhījūnzǐzhěyěyījúzhīàitáohòuxiǎnyǒuwén莲，花之君子者也。噫！菊之爱，陶后鲜有闻；Liánzhīàitóngyúzhěhérénmǔdānzhīàiyíhūzhòngyǐ莲之爱，同予者何人牡丹之爱，宜乎众矣。