弟子规全文注音版(A4打印版)

弟子规全文注音版(A4打印版)déyǒushāngyíqīnxiū德有伤贻亲羞qīnàiwǒxiàohénán亲爱我孝何难qīnzēngwǒxiàofāngxián亲憎我孝方贤qīnyǒuguòjiànshǐgēng亲有过谏使更yíwúsèróuwúshēng怡吾色柔吾声jiànbúrùyuèfùjiàn谏不入悦复谏hàoqìsuítàwúyuàn号泣随挞无怨qīnyǒujíyàoxiāncháng亲有疾药先尝chuánzhòuyèshìbùlíg昼夜侍不离床sāngsānniánchángbēiyè丧三年常悲咽jūchùbiànjiǔròujué居处变酒肉绝sāngjìnlǐjìjìnchéng丧尽礼祭尽诚shìsǐzhěrúshìshēng事死者如事生chūzétì出则弟xiōngdàoyǒudìdàogōng兄道友弟道恭xiōngdìmùxiàozàizhōng兄弟睦孝在中cáiwùqīngyuànhéshēng财物轻怨何生yányǔrěnfènzìmǐn言语忍忿自泯huòyǐnshíhuòzuòzǒu或饮食或坐走zhǎngzhěxiānyòuzhěhòu长者先幼者后zhǎnghūrénjídàijiào长呼人即代叫rénbùzàijǐjídào人不在已即到chēngzūnzhǎngwùhūmíng称尊长勿呼名duìzūnzhǎngwùxiànnéng对尊长勿见能lùyùzhǎngjíqūyī路遇长疾趋揖zhǎngwúyántuìgōnglì长无言退恭立qíxiàmǎchéngxiàjū骑下马乘下车guòyóudàibǎibùyú过犹待百步余zhǎngzhělìyòuwùzuò长者立幼勿坐zhǎngzhězuòmìngnǎizuò长者坐命乃坐zūnzhǎngqiánshēngyàodī尊长前声要低dībùwénquèfēiyí低不闻却非宜jìnbìqūtuìbìchí进必趋退必迟wènqǐduìshìwùyí问起对视勿移shìzhūfùrúshìfù事诸父如事父shìzhūxiōngrúshìxiōng事诸兄如事兄jǐn谨zhāoqǐzǎoyèmiánchí朝起早夜眠迟lǎoyìzhìxīcǐshí老易至惜此时chénbìguanjiānshùkǒu晨必盥兼漱口biànniàohuízhéjìngshǒu便溺回辄净手guānbìzhèngniǔbìjié冠必正纽必结wàyǔlǚjùjǐnqiè袜与履俱紧切zhìguānfúyǒudingwèi置冠服有定位wùluàndùnzhìwūhuì勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuá衣贵洁不贵华shàngxúnfènxiàchènjiā上循分下称家duìyǐnshíwùjiǎnzé对饮食勿拣择shíshìkěwùguòzé食适可勿过则niánfāngshàowùyǐnjiǔ年方少勿饮酒yǐnjiǔzuìzuìwéichǒu饮酒醉最为丑bùcōngrónglìduānzhèng步从容立端正yīshēnyuánbàigōngjìng揖深圆拜恭敬wùjiànyùwùbǒyǐ勿践阈勿跛倚wùjījùwùyáobì勿箕踞勿摇髀huǎnjiēliánwùyǒushēng缓揭帘勿有声kuānzhuǎnwānwùchùléng宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng执虚器如执盈rùxūshìrúyǒurén入虚室如有人shìwùmángmángduōcuò事勿忙忙多错wùwèinánwùqīnglüè勿畏难勿轻略dòunàochǎngjuéwùjìn斗闹场绝勿近xiépìshìjuéwùwèn邪僻事绝勿问jiāngrùménwènshúcún将入门问孰存jiāngshàngtángshēngbìyáng将上堂声必扬rénwènshuíduìyǐmíng人问谁对以名wúyǔwǒbùfēnmíng吾与我不分明yòngrénwùxūmíngqiú用人物须明求tǎngbùwènjíwéitōu倘不问即为偷jièrénwùjíshíhuán借人物及时还hòuyǒujíjièbùnán后有急借不难xìn信fánchūyánxìnwéixiān凡出言信为先zhàyǔwàngxīkěyān诈与妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎo话说多不如少wéiqíshìwùnìngqiǎo惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔhuìwūcí奸巧语秽污词shìjǐngqìqièjièzhī市井气切戒之jiànwèizhēnwùqīngyán见未真勿轻言zhīwèidìwùqīngchuán知未的勿轻传shìfēiyíwùqīngnuò事非宜勿轻诺gǒuqīngnuòjìntuìcuò苟轻诺进退错fándàozìzhòngqiěshū凡道字重且舒wùjíjíwùmóhū勿急疾勿模糊bǐshuōchángcǐshuōduǎn彼说长此说短bùguānjǐmòxiánguǎn不关己莫闲管jiànrénshànjísīqí见人善即思齐zòngqùyuǎnyǐjiànjī纵去远以渐跻jiànrénèjínèixǐng见人恶即内省yǒuzégǎiwújiājǐng有则改无加警wéidéxuéwéicáiyì唯德学唯才艺bùrúréndāngzìlì不如人当自砺ruòyīfúruòyǐnshí若衣服若饮食bùrúrénwùshēngqī不如人勿生戚wénguònùwényùlè闻过怒闻誉乐sǔnyǒuláiyìyǒuquè损友来益友却wényùkǒngwénguòxīn闻誉恐闻过欣zhíliàngshìjiànxiāngqīn直谅士渐相亲wúxīnfēimíngwéicuò无心非名为错yǒuxīnfēimíngwéiè有心非名为恶guònénggǎiguīyúwú过能改归于无tǎngyǎnshìzēngyìgū倘掩饰增一辜fànàizhòng泛爱众fánshìrénjiēxūài凡是人皆须爱tiāntongfùdìtongzài天同覆地同载xìnggāozhěmíngzìgāo行高者名自高rénsuǒzhòngfēimàogāo人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdà才大者望自大rénsuǒfúfēiyándà人所服非言大yǐyǒunéngwùzìsī己有能勿自私rénsuǒnéngwùqīngzī人所能勿轻訾wùchǎnfùwùjiāopín勿谄富勿骄贫wùyàngùwùxǐxīn勿厌故勿喜新rénbùxiánwùshìjiǎo人不闲勿事搅rénbùānwùhuàrǎo人不安勿话扰rényǒuduǎnqièmòjiē人有短切莫揭rényǒusīqièmòshuō人有私切莫说dàorénshànjíshìshàn道人善即是善rénzhīzhīyùsīmiǎn人知之愈思勉yángrénèjìshìè扬人恶即是恶jízhīshènhuòqiězuò疾之甚祸且作shànxiāngquàndéjiējiàn善相劝德皆建guòbùguīdàoliǎngkuī过不规道两亏fánqǔyǔguìfēnxiǎo凡取与贵分晓yǔyíduōqǔyíshǎo与宜多取宜少jiāngjiārénxiānwènjǐ将加人先问己jǐbúyùjísùyǐ己不欲即速已ēnyùbàoyuànyùwàng恩欲报怨欲忘bàoyuànduǎnbàoēncháng抱怨短报恩长dàibìpúshēnguìduān待婢仆身贵端suīguìduāncíérkuān虽贵端慈而宽shìfúrénxīnbùrán势服人心不然lǐfúrénfāngwúyán理服人方无言qīnrén亲仁tóngshìrénlèibùqí同是人类不齐liúsúzhòngrénzhěxī流俗众仁者希guǒrénzhěrénduōwèi果仁者人多畏yánbúhuìsèbúmèi言不讳色不媚néngqīnrénwúxiànhǎo能亲仁无限好dérìjìnguòrìshǎo德日进过日少bùqīnrénwúxiànhài不亲仁无限害xiǎorénjìnbǎishìhuài小人进百事坏yúlìxuéwén余力学文búlìxíngdànxuéwén不力行但学文zhǎngfúhuáchénghérén长浮华成何人dànlìxíngbùxuéwén但力行不学文rènjǐjiànmèilǐzhēn任己见昧理真dúshūfǎyǒusāndào读书法有三到xīnyǎnkǒuxìnjiēyào心眼口信皆要fāngdúcǐwùmùbǐ方读此勿慕彼cǐwèizhōngbǐwùqǐ此未终彼勿起kuānwéixiànjǐnyònggōng宽为限紧用功gōngfūdàozhìsètōng工夫到滞塞通xīnyǒuyísuízhájì心有疑随札记jiùrénwènqiúquèyì就人问求确义fangshìqīngqiángbìjìng房室清墙壁净jīànjiébǐyànzhèng几案洁笔砚正mòmópiānxīnbùduān墨磨偏心不端zìbújìngxīnxiānbìng字不敬心先病lièdiǎnjíyǒudingchù列典籍有定处dúkànbìhuányuánchù读看毕还原处suīyǒujíjuànshùqí虽有急卷束齐yǒuquēhuàijiùbǔzhī有缺坏就补之fēishèngshūbǐngwùshì非圣书屏勿视bìcōngmínghuàixīnzhì敝聪明坏心志wùzìbàowùzìqì勿自暴勿自弃shèngyǔxiánkěxúnzhì圣与贤可驯致